Demo Lienemientje

Komedie voor 4 heren en 3 dames.

 

PRINSES LIENEMIENTJE en de prins met het manke paard.
Door Wouter Vanrysselberghe

Scène 2

 

Koning;            Ah, hierzie, ons Evelyne.  De wandelende gazet.  En? Nog spannende verhaaltjes verzonnen?

Vertelster;          Ah, Kasper… wel… ’t is te zeggen… ik was er net eentje aan’t verzinnen maar mijn personages werken niet echt goed mee…  Maar euh… Wil ik anders snel een verhaaltje voor u verzinnen?

Koning;            Neenee, dank u… mijn hoofd staat er niet naar nu.  Breng liever ne keer die DVD’s terug naar de videotheek.  Ze zijn al bijna 2 weken over tijd!

Lienemientje;   Ahja, en ge moogt ondertussen Avator 3 – 3D nog ne keer meebrengen als ge wilt!

Vertelster gaat af.

Koning;            Ah, dag mijn allerliefste kleine prinsesje!

Lienemientje;   Dag papa

Koning;            En, nog veel vrijgezellenprinsen tegengekomen op Wink wink?

Lienemientje;   Wink Link, papa… En ja hoor, ik ontmoet er alle dagen nog nieuwe… maar ’t zijn er maar weinig die mij kunnen bekoren.  En als hun profielfoto toch veelbelovend is, lijken het uiteindelijk maar losers te zijn… of johnnys.

Koning;            Zoudt ge nie beter ne keer gewoon beginnen uitgaan en wa echte prinsen proberen ontmoeten in plaats van al die virtuele jeanetten die waarschijnlijk nooit méér verliefd zullen zijn op u dan op hun computerscherm?  Op café weet ge veel sneller welk vlees ge in de kuip hebt, hoor.

Lienemientje;   Maar pa, op café… ’t is daar altijd zo druk… en’t ruikt daar naar zweet sinds ge’r niet meer moogt roken…en als ze u lastig vallen kunt ge hun venster nie sluiten…

Koning;            Meiske, meiske…  zo gaat gij nooit op een normale manier nen deftige prins versieren he.  In mijnen tijd, he, moest ge op zijn minst een draak verslaan, of ne kwaaien tovenaar met ne langen blauwen baard… en daarna moest ge nog ne keer een serenade gaan zingen ook!  En ge kon dan maar beter ook nog uzelf kunnen begeleiden op één of ander idioot instrument of ge waart uw prinses nog kwijt aan uwe gitarist…

Lienemientje;   Pa, ge gaat mij toch niet wijsmaken dat gij een draak hebt verslaan voor ons ma?

Koning;            Ah nee zeker?  Ik heb verdorie een draak verslaan met 3 koppen!  Ne strijd op leven en dood!  Samen met mijne gitarist… Ik zal ’t nooit vergeten!

Lienemientje;   Waaaw! Zo stoer, papa!  En zijt ge dan daarna een serenade weest zingen voor ons ma?

Koning;            (minder overtuigd van zijn stoerheid) Ja… da zal ik ook nie rap vergeten…

Lienemientje;   Vertel, vertel!!

Koning;            pff… da’s nie zo interessant allemaal…

Lienemientje;   alé, toe!…

Koning;            (beetje tegen zijn zin)  Ja, kijk… Ik was dus met mijne gitarist, den dienen die mij had geholpen de driekoppige draak te verslaan, naar ’t kasteel getrokken waar ons ma toendertijd een kamer huurde.  We hebben daar om te beginnen een uur en een half moeten lopen zoeken tegen da we ’t juiste venster hadden gevonden… ze zat op ’t zevende…  Ik dacht, ja mijn oren… ik zal hier luid mogen zingen om haar te laten zien hoe rap mijn hartje voor haar slaat.

Lienemientje;   zo romantisch!

Koning;            Romantisch?  Ja, mijn kloten!  Ik zat nog maar aan’t eind van mijn eerste stroofke en ze smeet haar venster alweer dicht!… Mijne gitarist en ik kijken zo naar mekaar van ‘wa is da met de die?’ Maar nog geen 10 seconden later gaat haar venster weer open en ze smijt iets naar beneden…  Een briefke. 

Lienemientje;   een briefje!?… en wat stond erin!?

Volledige brochure lezen?